[:nl]Paarden, ik heb er niet zoveel meer mee. Vroeger, als 11-jarige, ging ik altijd graag mee naar de paarden van een vriendinnetje maar om nou te zeggen dat het mijn passie was? Nee dat dan weer niet. [:en]Horses! It’s really not my thing. I have to admit that my 11-year old loved to join her friend to her horses but was it my passion? Not really. [:]

[:nl]’Sporten is goed voor je’, zeiden ze. ‘Ga wat doen of zo.’ Vooral bij dat ‘of zo’ kreeg ik al weerstand want ik heb eigenlijk helemaal geen zin om me drie keer per week klassikaal in het zweet te werken terwijl er zo’n jong blond geval voor het overwichtige klasje enthousiast staat te springen. Ik ben niet zo van de groepjes en sportjes. Ik doe het liever in mijn eigen tijd op mijn eigen manier.[:en]’Exercise is good for you.’ is what they said. ‘Do something!’ Especially with that ‘something’ I almost already caused an allergic reaction because I’m not really the type who would sweat up three times a week with a group of overweight people in front of a young, blond, perfectly shaped instructor who wants to pump you up, cheering and yelling.[:]

[:nl]Jaren geleden vertelde een fysio mij al het geweldige nieuws dat mijn lichaam op was. De veroorzaker was cortisol, een stresshormoon wat je helpt in stress situaties wanneer je een leeuw tegenkomt en je bedenkt of je moet vluchten of vechten. Maar niet iets wat je jarenlang, dag in dag uit, door je lichaam wilt voelen denderen. Op dus. Helaas. Niks aan te doen. Leer er maar mee leven. Of zo.[:en]It was years ago, a physical therapist told me my body was burned up, done, nothing to fix anymore, caused by the stresshormone cortisol. Cortisol comes in handy when you happen to face a lion and you have to decide quickly to freeze, fight or flight but it’s not something that suppose to run through your body day after day, the body won;t get a chance to recover from the stress and it will burn you to the ground. [:]

[:nl]Soms ontstaan er gesprekken die nog lang nadreunen in je hoofd. Het ene moment ga je er over nadenken of de mening van die ander waarde heeft en soms wekt het enkel een allergische reactie op. [:en]There are days where a conversation you, keeps echoing in your head a long time. You keep thinking about what has been said and if the opinion of the other has some value or truth in it or you get an allergic reaction on how it’s said. [:]

[:nl]Het is acht uur ’s avonds als ik na een lange dag met opnieuw veel deadlines Beth zachtjes hoor zingen. ‘Hey little girl, wipe your eyes.’ Ik heb net dochterlief samen met een vriendinnetje afgezet op de manege. Ontaarde moeder als ik ben, kon ik niet blijven kijken. Thuis stond nog een afwas en er moest nog een certificaat gemaakt worden. Bovendien durft zoonlief niet alleen thuis te blijven.[:en]It’s eight o’clock in the evening when I’m still, after a long day, facing deadlines. I hear Beth Hart quietly singing in the background. ‘Hey little girl, wipe your eyes.’ I just came back from dropping my daughter and her friend off at the stables for riding lessons.[:]

[:nl]Paarden, ik heb er niet zoveel meer mee. Vroeger, als 11-jarige, ging ik altijd graag mee naar de paarden van een vriendinnetje maar om nou te zeggen dat het mijn passie was? Nee dat dan weer niet. [:en]Horses! It’s really not my thing. I have to admit that my 11-year old loved to join her friend to her horses but was it my passion? Not really. [:]

[:nl]’Sporten is goed voor je’, zeiden ze. ‘Ga wat doen of zo.’ Vooral bij dat ‘of zo’ kreeg ik al weerstand want ik heb eigenlijk helemaal geen zin om me drie keer per week klassikaal in het zweet te werken terwijl er zo’n jong blond geval voor het overwichtige klasje enthousiast staat te springen. Ik ben niet zo van de groepjes en sportjes. Ik doe het liever in mijn eigen tijd op mijn eigen manier.[:en]’Exercise is good for you.’ is what they said. ‘Do something!’ Especially with that ‘something’ I almost already caused an allergic reaction because I’m not really the type who would sweat up three times a week with a group of overweight people in front of a young, blond, perfectly shaped instructor who wants to pump you up, cheering and yelling.[:]

[:nl]Jaren geleden vertelde een fysio mij al het geweldige nieuws dat mijn lichaam op was. De veroorzaker was cortisol, een stresshormoon wat je helpt in stress situaties wanneer je een leeuw tegenkomt en je bedenkt of je moet vluchten of vechten. Maar niet iets wat je jarenlang, dag in dag uit, door je lichaam wilt voelen denderen. Op dus. Helaas. Niks aan te doen. Leer er maar mee leven. Of zo.[:en]It was years ago, a physical therapist told me my body was burned up, done, nothing to fix anymore, caused by the stresshormone cortisol. Cortisol comes in handy when you happen to face a lion and you have to decide quickly to freeze, fight or flight but it’s not something that suppose to run through your body day after day, the body won;t get a chance to recover from the stress and it will burn you to the ground. [:]

[:nl]Soms ontstaan er gesprekken die nog lang nadreunen in je hoofd. Het ene moment ga je er over nadenken of de mening van die ander waarde heeft en soms wekt het enkel een allergische reactie op. [:en]There are days where a conversation you, keeps echoing in your head a long time. You keep thinking about what has been said and if the opinion of the other has some value or truth in it or you get an allergic reaction on how it’s said. [:]

[:nl]Het is acht uur ’s avonds als ik na een lange dag met opnieuw veel deadlines Beth zachtjes hoor zingen. ‘Hey little girl, wipe your eyes.’ Ik heb net dochterlief samen met een vriendinnetje afgezet op de manege. Ontaarde moeder als ik ben, kon ik niet blijven kijken. Thuis stond nog een afwas en er moest nog een certificaat gemaakt worden. Bovendien durft zoonlief niet alleen thuis te blijven.[:en]It’s eight o’clock in the evening when I’m still, after a long day, facing deadlines. I hear Beth Hart quietly singing in the background. ‘Hey little girl, wipe your eyes.’ I just came back from dropping my daughter and her friend off at the stables for riding lessons.[:]