Ik was twaalf weken zwanger toen ik de eerste plopjes voelde. Met haar dubbele salto’s in mijn buik en bouncing tegen de wanden, leek het alsof ze dacht dat ze op een springkussen zat. Toen wist ik al dat mijn lieve dochter geen stilzitter was. 17 juli 1999 om 13:17 uur. Met een klap en een schreeuw kwam ze op de wereld. Het leven zou nooit meer hetzelfde zijn. ‘So no one told you life was gonna be this way.’ Zij maakte mij moeder. Zij maakte de leeuwin in mij wakker, dit kleine propje te willen beschermen. Maar dit kleine propje liet mij heel snel merken dat ze geen bescherming nodig had, dat ze gedurfd de wereld in wilde stappen, wilde ontdekken wat er te ontdekken viel en daarvoor bij. Als yin & yang gingen wij samen de wereld ontdekken. Zei ik ‘nee’, deed zij ‘ja’. Zei ik ‘wacht’, vloog zij al weg. Mij af en toe hopeloos kijkend achterlatend.

Mijn lieve dochter is nu 14, de puberteit is officieel aangebroken. Het eerste puberfeestje is geweest. Van boodschappen tot versieren van de tuin heeft ze alles zelf geregeld. Terwijl de tieners binnendruppelen, word ik naar mijn kamer gestuurd. De muziek die ik uit de speakers hoor knallen, lijkt totaal niet op de muziek waar we altijd samen met mee blerden. Met weemoed denk ik terug aan de zwangerschap, de bevalling en de jaren die achter ons liggen. Het schuifelen op haar kont door een tuin in Hengelo. Het samen ‘pugen’ toen haar broertje onderweg was. De nieuwe ijsmachine uitproberen in Den Haag door alle ijsblokjes in mijn schoen op te vangen. De eerste schooldag, zwemles, paardrijles en wijze les. Wat hebben we al veel leuke dingen meegemaakt samen. Ieder jaar zie ik haar weer een stukje rustiger worden, een stukje meer volwassen. Een stukje wijzer.

Mijn knappe, lieve geweldige dochter. Wat groei je uit tot een geweldig persoon. En toch, iedere keer als ik het liedje op de radio voorbij hoor komen, denk ik weer even aan onze dansmomentjes. De radio keihard aan en jij in je dikke luier. Ik weet dat je het graag op jouw manier doet maar luister zo af en toe nog eens naar ons liedje uit vervlogen tijden…
I’ll be there for you
When the rain starts to pour
I’ll be there for you
Like I’ve been there before
I’ll be there for you
‘Cuz you’re there for me too…