Afgelopen zaterdag mocht ik een lezing bijwonen over relaties. Alle soorten relaties. Liefdes-relaties, vriendschappelijke relaties maar ook familie-relaties. Een vrouw voor mij stelde een vraag over haar overleden vader. Ze miste hem nog elke dag en ze vroeg zich af hoe ze verder kon leven zonder de steun van haar vader. De man die de lezing gaf vroeg haar 1 vraag: “Wat is echte liefde?” De vrouw keek hem vertwijfeld aan. Bij mij schoot direct door mijn hoofd “loslaten”.  Hij bevestigde dat. Liefde is loslaten. Het klinkt tegenstrijdig. Als je heel veel om iemand geeft dan wil je toch juist bij die persoon zijn? Dat is zeker waar. Maar liefde is ook iemand kunnen vrijlaten om te groeien om zijn eigen passies te volgen.
Vroeger hoorde je veel over vrouwen met het lege-nest-syndroom. Jarenlang zorgden ze met veel liefde voor de kinderen die daarna uitvlogen en de moeder met een leeg gevoel achterlieten. Vanaf de dag dat ik moeder werd, sta ik ook klaar voor mijn kinderen. Ik geef ze de zon, de maan en de sterren maar toen iemand mij vertelde dat ik op moest passen voor het lege-nest-syndroom, schoot ik in de lach. Vanaf de eerste dag dat ik mijn kinderen in mijn armen hield, stop ik kleine of grote wijsheden in hun denkbeeldige rugzakje. Vanaf de dag dat de navelstreng doorgeknipt werd, begon ik al met loslaten. Elke dag laat ik ze weer een beetje meer los tot ze uiteindelijk op eigen benen zullen staan en met de wijsheden in hun rugzakje de wijde wereld in mogen trekken. Ze groeien op tot leuke, zelfstandige mensen die niet bang zijn om keuzes te maken of uitdagingen aan te gaan. Maar ze weten dat ze altijd weer terug kunnen vallen op hun basis voor hulp of steun. Liefhebben is loslaten. Ik hou onnoemelijk veel van mijn kinderen en daarom laat ik ze elke dag een stukje meer los.
Ook in relaties is iemand vrijlaten belangrijk. Ik kan mij nog een relatie herinneren hoe ik letterlijk werd opgesloten. Het vriendje uit die tijd was zo bang te verliezen wat hij had. Daarom draaide hij de deur op slot en zat ik gevangen in mijn eigen huis. Natuurlijk bracht mij dit weinig geluk en ik heb afscheid genomen van die relatie. Wanneer je iets vrij laat en het hoort bij jou dan komt het vanzelf wel terug. Wanneer het niet terug komt hoorde het in de eerste plaats al niet bij jou. Wanneer die persoon wel  bij jou terug komt, dan is dat uit vrije wil waardoor je zeker weet dat die persoon bij jou hoort en bij jou wil zijn.
Loslaten door een overlijden is altijd moeilijk. Hier is geen sprake van vrije wil. Toch kreeg de vrouw die voor mij zat een verzachtend antwoord om los te kunnen komen van haar vader. Sommigen mensen geloven in God, anderen in een spiritueel hiernamaals maar hoe het ook zal zijn, hierna is er rust. Rust voor haar vader. Met dat gevoel kon de vrouw haar vader loslaten. Ze hadden samen een hele mooie tijd beleefd, die ze zou koesteren maar voor nu mocht ze hem in liefde loslaten.
Uiteindelijk komen we allemaal alleen op de wereld en gaan we alleen weer weg. Loslaten is moeilijk maar wanneer het op een liefdevolle manier gebeurt, is er geen mooier cadeau wat je als mens kunt krijgen of geven.