Het nieuwe schooljaar is alweer een tijdje begonnen. Daarmee komt ook het huiswerk weer mee naar huis. Terwijl zoonlief nog thuiskomt met gewoon topografie leren, een werkstuk of een spreekbeurt, zit dochterlief al op de middelbare school en komt thuis met Wiskunde en Frans. Ik heb nog trauma’s van mijn eigen Franse lessen en ook Wiskunde was geen verhelderend vak voor mij. De tekenlessen volgde ik natuurlijk met veel plezier maar voor de rest was mijn middelbare schooltijd, voor een dromertje als ik, gebaseerd op ‘ik worstel en kom boven.’

Naast mijn gewone werkzaamheden moet ik ook mijn kinderen helpen met hun huiswerk. Vooral dochterlief heeft hulp nodig bij het plannen van het huiswerk, het samen leren en trucjes ontdekken hoe ze het beste die saaie Franse woordjes in haar hoofd krijgt. Slim genoeg is ze wel maar de stof is zo saai.

Aan de vooravond van een SO Frans gaan we samen aan de slag. Terwijl zij de SO geschiedenis met gemak doorneemt, want dat Hitlermannetje is best interessant, maak ik 3 proef SO’s Frans voor haar. Ze vraagt honderduit over het waarom. Waarom luisterden zoveel mensen naar zo’n gek mannetje. Waarom had hij zoveel invloed en waarom hebben ze die overwinningsstrategie pas na vijf jaar toegepast. Iedereen snapt toch wel dat ze dat ook gelijk hadden kunnen doen?

We leggen de geschiedenisles even aan de kant en gaan de Franse woordjes doen. Ik moet toegeven, zelfs de bevalling van dochterlief ging makkelijker dan het stampen van deze woordjes. Na jaren ploeteren merk ik dat ze het wel kent, maar te chaotisch is in het opschrijven. Een overwinningspuntje voor mij. We weten nu waar het aan ligt. Een dakje hier vergeten, een accentje daar vergeten. Na drie proeftoetsen verbetert ze haar score van een 2 naar een 7 en we krijgen hoop dat het goed gaat komen. Terwijl zij nog eens de Franse woordjes overschrijft, want door het op  te schrijven leer je beter dan alleen oplezen, maak ik een kopje warme chocomel voor haar. Twee uur zijn we al bezig met het huiswerk.

Vanuit de keuken hoor ik haar grinniken. “Mam, nu heb je alleen nog maar mijn huiswerk waarbij je mee moet helpen, volgend jaar gaat broerlief ook naar de middelbare en dan komt hij ook met zijn huiswerk!” Terwijl de melk overkookt, begint mijn stresslevel over het huiswerk ook te koken. Ik zucht onhoorbaar en doe een schietgebedje omhoog. “Help, waar haal ik de tijd vandaan.” Eén ding weet ik zeker, ik zal en moet die twee door hun schooltijd heen krijgen en op de dag van de diploma uitreiking zal ik dansen, juichen en springen omdat het gelukt is. Maar ook omdat ook ik dan weer een beetje geslaagd ben voor mijn middelbare schooldiploma.