[:nl]De wereld zucht diep onder een deken van haat en racisme. Alsof het een nare koorts moet uitzieken, puft die arme wereld bloed, zweet en tranen. Ik vraag me af hoe het zo ver gekomen is. Waar is de tolerantie gebleven? Is die zoekgeraakt tijdens een altijd weer terugkerende recessie? Zelfs ik, iemand die nog nooit één les economie heb gehad, weet dat het een terugkerend verhaal is, het op en neer gaan van de economie. Of zoals ik misschien beter kan uitleggen; er zijn Goede Tijden en Slechte Tijden. Heeft het zin om iemand de schuld te geven?
In een ver verleden waren het de heksen, daarna de zwarten, de Joden zijn wel erg vaak doelwit geweest, de homo’s kwamen ook nog even aan de beurt. Even hadden we de Zwarte Piet hype maar die werd verdrongen door het vluchtelingenprobleem om vervolgens het absolute klapstuk te zien ontstaan; de Efteling is racistisch. Ik dacht serieus dat het een grap is maar er bestaan echt humorloze, hulpeloze mensen die verlamde lachspieren hebben. Moet ik hier boos om worden? Of juist medelijden mee hebben? Kan ik hier wat aan doen? Triest genoeg niets. De wereld is verhard en er zal een wonder voor nodig zijn om de mensheid, die druk bezig is zichzelf te vernietigen, zachter te maken. Daar kan geen Robijnbeertje tegenop.
Maar als zij vinden dat de Efteling racistisch is, borrelt er bij mij een ongekend gevoel naar boven om te laten weten hoe alleenstaande moeders gediscrimineerd worden. Zo zou ik leven, ik ben al 13 jaar een alleenstaande moeder, van de alimentatie. (nooit één cent ontvangen). Ik zou de heks zijn die haar kinderen bij hun vader weg zou houden. (hij vond het zelf te vermoeiend, is weggegaan en nooit meer terug gekomen.) Ik zou elke getrouwde man proberen af te pakken van zijn vrouw (please, bitch, hou dat zappende geval met die dikke buik op je eigen bank) en ik zou te lui zijn om te werken. (ik voer al 13 jaar met veel succes mijn eigen bedrijf) maar mocht ik solliciteren voor een baan, word ik als eerste afgewezen want wat doe ik met de kinderen als er wat mee is. Ik zou een onbetrouwbare werkneemster zijn (die harder werkt en langere uren maakt dan getrouwde collega’s). Daar komt nog bij dat ik als loslopend wild absoluut gekoppeld moet worden aan elke kansloze man die in de restantenbak bij de Hema ligt omdat ik als vrouw alleen natuurlijk niet voor mezelf zou kunnen zorgen. Om nog maar niet te spreken van alle oneerbare voorstellen van zowel getrouwde als samenwonende mannen die vanuit de goedheid van hun hart mij zo graag een plezier willen doen en dan heb ik het niet over wekelijks het grasmaaien.
Dat zijn pas de eerste vooroordelen. Laten we verder gaan. Probeer eens een familieabonnement af te sluiten voor jou en je kinderen, helaas, wij zijn geen familie, want er is geen papa bij. Mag ik nou wel of niet op de speciale roze familieparkeerplekken parkeren want op het plaatje staat opnieuw papa, mama en twee kindjes. Aanbiedingen zijn doorgaans voor vier personen, niet voor een alleenstaande moeder met twee kinderen, dan moeten we een extra (dure) plek erbij kopen. Post van scholen is altijd geadresseerd aan de ouderssss van het kind. Voelt u mijn irritatie al langzaam oplopen? Want er is nog steeds maar één ouder! Probeer eens een nieuw paspoort aan te vragen, ook dan heb je de handtekening nodig van de verdwenen vader die niet gevonden wil worden. Zelfs als hij al tien jaar uit beeld is, verplicht mij men nog steeds hem te zoeken voor een handtekening. Zelfs als mijn kind een doktersbehandeling nodig heeft, vragen ze opnieuw naar de handtekening van, jawel, de vader. Wanneer ik alleen met mijn kinderen op reis ga, als het paspoort probleem toch is opgelost, worden we voordat we het vliegtuig in mogen, uit de rij gehaald en mogen mijn kinderen apart van mij uitleggen met wie ze reizen en waar ze heen gaan. God forbid dat ik mijn eigen kinderen een weekje zou ontvoeren naar een lowbudget hotel in Griekenland.
Om terug te komen op de Eftelinghaatgroep en de Zwarten Pietenkwestie, zie je mij een Facebookpagina aanmaken over dat ik me gediscrimineerd voel omdat ik een alleenstaande moeder ben? Is het echt nodig om overal een probleem van te maken? Kunnen we niet gewoon weer een beetje de humor ergens van inzien. Slavernij is al een tijdje afgeschaft, Aziatische mensen hebben nou eenmaal spleetogen en als ik 200 jaar eerder had geleefd, hadden ze me ook met een steen om m’n nek in het water gegooid om te kijken of ik een heks was want die zwarte kat en die blauwe ogen zijn toch wel tricky betoverend. Moet ik me daar nu nog steeds boos over maken dat vrouwen zoals ik vroeger op de brandstapel eindigden? We zijn allemaal individuen en we hebben allemaal wel iets raars, lach om jezelf en zoek de humor op in plaats van de haat.[:en]The world sighs under a warm blanket of hate and racism. The world fights against a nasty fever with blood, sweat and tears. I wonder how did we come to this point? What’s happend to the tolerance of this country what was one of the trademarks of my country. Did it get lost during another recession? Even I, who never had one economy lesson at school, know that it’s a returning story. Or as I might have to explain to the less smarter people among us; it’s all about Good Times and Bad Times that come and go. So does it really matter to blame someone?
Long, long time ago the blames ones were the witches, the Jews were often blames, but also the gay community got their share. The whole Zwarte Piet discussion was pushed to the side when the Refugeeproblem started but the absolute cherry on the cake was the news how our dear Efteling (a themepark in the nederlands) was marked as racist. Seriously? This was my Efteling I grew up with, with all the fairytales like sleeping beauty and snow white? At first I thought it was a joke. It had to be a joke. If it wouldn’t be a joke, it would be to sad if this was true. The world has gone harsh, people are so busy destroying humanity and we need a miracle to soften this cold, hard world again.
But if they think de Efteling is racist, I sure can also start my own racist group how single mothers are being discriminated in life. Ofcourse I would live from all the alimony I get (never got a penny). I’m the horrible ex who keeps her kids away from their dad (who actually didnt want to see his kids because it was to exhausting for him twice a month for a day). According to society I have the desire to seduce every married man (please bitch, you can keep your fat, zapping hubby on your own couch, he really isnt all that). I would be too lazy too work (although I have already for 13 years a very succesfull international company) but if I would apply for a job, i would be the first to be rejected because of being an unreliable employee in case of kids getting ill. (just forget the fact that we work harder and longer hours than our married collegueas). And ofcourse society needs to fix me up to every hopeless guy laying around in the sale-section of the supermarket. It would be impossible for me to take care of my family without a man. I totally get that. And last but not least, all the indescent proposals I got over the years from married men who, out of the kindness of their heart, wanted to offer me some ‘fun’ and I’m not talking about mowing the lawn
These were just a couple of examples but let’s continue. Try getting a family subscription to a zoo or park. Not possible because there is just three of us, we’re missing The Dad. Am I or am I not allowed to park on the special pink family parking places because according to society, we are not a real family. Specials deals are often for two or four persons but never a mother and two kids. Mail from school is always addressed to the parentsssss of the child. Although almost everybody knows by now there is only one parent, it certainly annoys me that everything is still addressed to the parents. Try applying for a new pasport for you kid. Although the father was never in their lives and I have no idea where he is, I still need his signature to get a pasport for my child. Even when one of them needs treatment, there you go again, we need a signature, as if we are living in the fifties and we women are not allowed to vote or decide by ourselves. When I do finally get those pasports, travelling with my kids is sure an adventure. How do you think it feels when we all, just before boarding, being taken out of the waitingline because my kids have to explain seperately from me who I am and where we are going. God forbid I would kidnap my own children for a week to a low budget hotel in Greece.
Coming back to where we began, the EftelingHategroup and the Zwarte Pieten discussion. Should I also make a Facebookpage because I feel discriminated as a single mother? Do I really have to make a big fuss about it? Can’t we just go back to humor and making fun of ourselves? Slavery has been forbidden a long time now, Asian people do have different eyes than Europian people and if I would have lived 200 years ago, I would be thrown in the river with a stone around my neck to see if I keep floating. I could have been an enchanting witch with my big blue eyes and my black cat. But I’m not and we’re all individuals with corky characters. Just laugh at those corky, funny things. Share humor instead of spreading hate.
[:]
