De tijd vliegt zo hard voorbij dat ik hem dagelijks door de geluidsbarriere hoor gaan. *BAF* Ineens was er weer een maand voorbij en rij ik opnieuw naar Amesfoort voor een netwerkbijeenkomst van Ecademy. Ik dacht deze keer meer uitgerust te zijn dan de vorige keer maar schijn bedriegt. In de auto dacht ik terug aan het gesprek wat ik net voor mijn vertrek, had gehad met therapeut “zoveel” over therapie “nogmeer”. Echt een oplossing is er niet uitgekomen. Mijn hoofd zit al behoorlijk vol als ik aan de ronde tafel schuif met een hele rij spiegeltjes voor mij die mij vragend aankijken.
Ik wil rust. Balans. Zeven jaar geleden stelde ik mezelf een doel. Dat doel heb ik bereikt maar het heeft mij heel veel energie gekost. Opnieuw sta ik op een punt dat ik keuzes moet maken. Ga ik zo nog jaren door of maak ik een plan voor de komende zevende jaar. Wat prima werkte voor de afgelopen zeven jaar, is niet meer geschikt voor de komende zeven jaar dus ik zal een nieuw plan moeten maken, samen met de mensen om mij heen die klaar staan om te helpen wanneer ik vraag.
Wanneer ik ’s avonds, of eigenlijk ’s nachts, weer veel te laat naar huis rij, duizelt mijn hoofd nog meer. Wat moest ik nu ook alweer doen? Wie moest ik ook alweer bellen? Mijn hoofd zit vol en ik laat het maar los. Voor even laat ik het denken aan anderen over. Ik luister en handel er naar.
Vijf uur nadat ik mijn bed ben ingerold, schrik ik op…DINGDONGDINGDONG…..ik hoor kleine kinderstemmetjes onderaan mijn raam. Ik zit rechtop in bed en probleem in een tiende van secondes te herinneren waar ik ben, wie ik ben en wat ik ook alweer moet doen. Het is mijn wake-up call voor die dag. De kinderen grinniken als ik de deur open doe en ze mijn slaperige hoofd zien. Ik krijg een stortvloed aan verhalen over me heen over de film de storm. Ik luister gedwee terwijl ik eerst thee zet. Tegen de tijd dat de thee klaar is vliegen ze alweer naar boven en begint voor mij een nieuwe dag. Het is kwart over acht. Ik ben moe maar ik weet dat het begin van een nieuwe periode is begonnen. Enkel en alleen door te vragen. Eigenlijk is het heel simpel. Just ask and just do it!
