‘Mam, iemand uit m’n oude klas zei dat Juul iedereen heeft uitgenodigd voor mijn verjaardag. Ik vind dat echt geen leuk grapje hoor.’ kwam zoonlief een week geleden thuis van zijn schoolfeest. ‘Shit!’, dacht ik gelijk. Een paar uur daarvoor had dochterlief alle uitnodigingen rondgebracht, na een geniaal nachtelijk idee om een surpriseparty te organiseren en al z’n oude en nieuwe klasgenoten uit te nodigen voor zijn verjaardag.
Ik praatte er maar wat overheen en keek vooral een andere kant op want mijn gezicht spreekt altijd boekdelen. De dagen daarna waren dochterlief en ik druk met plannen, boodschappen, cupcakes bakken en versieren. Tijdens de ouderavond op zijn nieuwe school begon zijn mentrix er gelijk over. De moeders uit zijn nieuwe klas hadden het er al over gehad en wensten me sterkte voor de avond zelf. Ook hoorde ik dat er een speciale surprisexavier groepsapp was gemaakt. Dochterlief infiltreerde in de groep en zo hadden we een beetje idee wat er ging komen.
Nu was alleen de vraag nog hoe we hem het huis uit konden krijgen. Een appje naar Leon bood de oplossing. We zouden nog even langsrijden voor een kop thee en iPhone probleem. Zoonlief begon onraad te ruiken toen dochterlief hem verplichtte een spijkerbroek aan te doen in plaats van z’n sjofele joggingsbroek. ‘Wat is er aan de hand?’, vroeg hij argwanend.
Terwijl dochterlief de kamer aan kant maakte en iedereen ontving, zaten wij gezellig op de thee. Na een uurtje reden we terug naar huis. Het donkere huis, de ballonnen op de deur en de fiets in de tuin maakten hem weer argwanend.
‘Mam? Je hebt toch geen surpriseparty georganiseerd he, dat zou ik echt niet leuk vinden.’
‘Nee joh, die fiets zal wel van een vriendin van Juul zijn.’
Hij duwde mij als eerste het donkere huis in. Pas toen we de huiskamerdeur open deden, gingen de lichten aan.
SURPRIIISSSEEEE……
Ik zag zijn koppie en wist niet of hij nu boos ging worden, moest huilen of het leuk vond. Na de eerste schok en alle kinderen die om hem heen verzamelden, ging de muziek aan en zag ik aan zijn gezicht dat ie het toch wel erg leuk vond. Binnen no-time was het één grote chaos. Het feestje leek heel even dood te bloeden toen iedereen z’n mobiel weer pakte maar het uitschakelen van de wifi en het voorstel hints te gaan doen was een hit. De laatste kinderen hebben we er om half één uit moeten zetten.
Ik ruim snel de ergste zooi op. De rest doe ik de volgende dag wel voordat de familie komt. Als ik zoonlief nog een laatste nachtkus geef, vraag ik hem of hij niet boos is en het wel leuk heeft gehad. ‘Mam, je hebt precies de juiste vrienden uitgenodigd en het was onwijs leuk.’
Ik geef hem een knuffel en wil zelf ook naar bed gaan. ‘Mam? Zat Leon ook in het complot?’
Ik grinnik en zeg dat ie het spelletje ook heel goed heeft meegespeeld.
Drie minuten later stap ik uitgeput mijn eigen bed in. ‘Mission accomplished’, denk ik met een glimlach. Maar ik had het allemaal niet kunnen waarmaken zonder mijn eigen partyplanner Juliette en de hulp van Leon.
