Het is zondagmorgen half tien. Vanuit mijn warme bedje hoor ik buiten de herfststorm nog tekeer gaan. Beneden hoor ik het gekeuvel van mijn twee schatjes. Ze zijn eindelijk weer eens een weekend thuis. Zo kon zoon X gisteren eindelijk weer eens een hele middag drummen terwijl dochter J en ik gezellig gingen winkelen in Middelharnis.
Ineens zwaait de deur open. “Mam, je moet tot elf uur op je bed blijven liggen!” Ja, maar… doe ik nog een kansloze poging maar ze vliegt al weg. Ik hoor gerommel met glazen, potten en pannen. Ik vrees met grote vrezen hoe mijn keuken er over een uur zal uitzien maar ik blijf rustig wachten zoals me is opgedragen. Ik dwaal weer af naar gisteren. Het was gezellig. De spanning die in de weekenden daarvoor was opgedaan was nergens meer te bekennen.
Na een kwartier zwaait ineens de deur weer open en komen zoon X en dochter J vol trots allebei met een dienblad binnenlopen. Verrassing!! Ontbijt op bed. Wat een schatten zijn het toch. En ik ben niet eens jarig!
Samen kruipen ze naast me op bed en laten ze me het ontbijt zien. Versgebakken ovenbroodjes, verse aardbeitjes, groene thee, bonomel en veel chocola. Het is ouderwets gezellig in bed en we keuvelen over het weekend. Wat we hebben gedaan en wat we nog gaan doen. Wat ze in de vakantie willen gaan doen. Willen ze wel extra tijd bij hun vader? Nee eigenlijk niet, ze bleven liever thuis want dit was thuis. Hier is het gezellig. Knuffels en kusjes gaan over en weer. Ik geniet met volle teugen van de gezellige ochtend. Wat kan een mens nog meer wensen? Zoon X maakt de perfecte ochtend af met een opmerking recht uit het hart. Met zijn diepblauwe ogen kijkt hij me aan en zegt: “mama, ik vind jouw de allermooiste mama van de hele wereld.” Terwijl ik wegsmelt springt hij samen met zijn zus van het bed.
Als ik even later aangekleed beneden kom zie ik waarom ze liever thuis zijn. In die korte tijd hebben ze de kamer verbouwd tot een grote hut met bij elkaar geschoven stoelen, dekens en knuffelbeesten. Samen met kat en konijn verstoppen ze zich in de hut. Gedwee ruim ik de keuken op en ik geniet van het samenspel. De frustratie van de afgelopen weken is eindelijk weg na vele gesprekken. De gemoedelijke sfeer is weer terug in huis. Tot het volgende weekend zich aan dient. Maar voor nu, genieten we nog even heerlijk met z’n drieen!
