‘Kun je zo snel mogelijk langskomen?!’ belde een klant bijna in paniek op. We komen er zelf niet meer uit. Ik werk al langer voor deze klant, ze willen altijd alles zelf doen, wat niet gaat en pas als ze met hun handen in het haar zitten roepen ze mij om hulp maar dan is het meestal al chaos.
Zoals beloofd stond ik zo snel mogelijk op de stoep. 112-grafischespoed had ik best op mijn brandweerrode auto kunnen plakken. Ik heb alleen nog een zwaailichtje nodig. Ze kennen me al zo goed dat er gelijk een hete kop thee voor me neergezet. Nog voordat ik mijn schrijfblok uit mijn tas heb gehaald, beginnen ze al door elkaar te praten, problemen op tafel te gooien, met oplossingen er achteraan. Het verhaal gaat van de hak op de tak, van links naar rechts en van binnen naar buiten. Een ander zou er geen touw aan vast hebben kunnen knoppen, maar ik ga rustig zitten, drink mijn te hete thee en luister.
Het is een techniek die ik mezelf aangeleerd heb, toen mijn kinderen nog jong waren. Elke avond tijdens het avondeten wilden ze allebei tegelijk hun verhaal vertellen, door elkaar heen. Uiteindelijk schreeuwden ze allebei dat ik niet luisterde, om vervolgens allebei hun verhaal na te vertellen en er ineens een vreselijke stilte aan tafel viel. De skills die je leert als alleenstaande moeder, krijg je niet mee op een dure universiteit en het is nog gratis ook!
Als ze door hun eigen chaos heen het verhaal zelf niet meer begrijpen, stel ik een paar simpele vragen; wie is je klant? en wat komt die klant op je website doen? Ze kijken me aan alsof ze water zien branden, Jezus tot leven hebben zien komen of het eind van de wereld aan zien komen. Ik kijk ze vragend aan. ‘Wie is je klant en wat komen ze doen? Willen ze alleen informatie over het bedrijf? Komen ze een product kopen?’ Eigenlijk wisten ze dat niet eens.
Stap voor stap lopen we door het proces heen. Wie zijn hun klanten, waar komen ze vandaan en wat komen ze doen op de website. Ik schep orde in de chaos. Ik hou van orde. Simpel. Het leven is al moeilijk genoeg. Mijn leven is altijd al één grote chaotische rollercoaster geweest. Alles om mij heen is altijd chaos en ingewikkeld, daarom hou ik zo van versimpelen. Ik maak graag dingen simpel en duidelijk. Niet te moeilijk doen. Als ik het zelf niet begrijp, kan ik het ook niet aan mijn klant, of wie dan ook in mijn omgeving verkopen.
Uiteindelijk krabbel ik wat aantekeningen op een blaadje. Ik zie mijn klant met angst in zijn ogen kijken naar mijn aantekeningen. ‘Denk je dat je orde kan scheppen in onze chaos?’
Ik kijk hem met een niet te onderdrukken grijns aan; als er iets is waarin ik mijn Masterdegree heb gehaald, als dat zou bestaan, dan is het orde scheppen in chaos. Filteren, lijstjes maken, schrappen, ordenen. Het is een guilty pleasure die ik maar al te graag met beide handen aanpak.
