Ik had me nog zo voorgenomen om me niet in zinloze, politieke discussies te mengen want wat snap ik er nou van? Ik dacht dat de Zeurpiet wel zou overwaaien, zoals het gemekker over het hete weer, natte weer of het koude weer. Maar Zeurpiet waait niet weg en ik snap het niet. Ik kom uit de tijd dat wij kindertjes nog bang waren voor Sinterklaas. Gut, wat heb ik zitten rillen als een rietje als die engerd weer in het land kwam. Never mind Zwarte Piet, die creep met z’n lange jurk waarbij je op schoot moest zitten, zorgde voor menig slapeloze nacht want ohoh wat als hij dacht dat je iets stouts had gedaan, dan kreeg je toch wel mooi met de roe. Ah….dat klinkt behoorlijk als kindermishandeling, zullen we dan ook gelijk Sinterklaas afschaffen? Ik was er toch al geen fan van.
Zwarte Piet was voor onze generatie het grappige ADHD-mannetje dat niet kon stil zitten en zo zwart als roet was omdat ie altijd door schoorstenen moest glijden en over daken moest klimmen. Ik bedoel, menig ADHD-er snapt dat je daar onmogelijk schoon bij kunt blijven. Zwarte Piet deed ook gewoon wat ie zelf wilde, hij stuiterde vooral rond terwijl Enge Creep in lange jurk bange kindertjes streng toesprak. Maar nee, zoals de bijbel en vele andere sprookjesboeken, wordt ook dit verhaal weer helemaal verkeerd opgepakt door mensen die hun 3 minuten faam willen opeisen. Terwijl er kinderen in armoede leven in Nederland, vrouwen in angst en gezinnen in nood worden er vragen gesteld in de Tweede Kamer over een sprookje. Ik vraag me serieus af waar ze mee bezig zijn.
Als we dan Zwarte Piet behandeld hebben in de Tweede Kamer, zullen we het dan ook gelijk over Roodkapje hebben? Want het kind draagt wel een hoofddoek. Mag dat nou wel of niet hier in Nederland? Zullen we dat sprookje dan ook maar afschaffen? Om maar niet te spreken over Ali Baba en de 40 rovers. Ik bedoel,…dan hebben we het toch wel over behoorlijk wat generaliserend terrorisme toch?
Het zijn van die “zucht”-momenten wanneer iedereen tegenwoordig maar een mening heeft over een ander. Juist wanneer je over alles een vergrootglas legt, werk je racisme en discriminatie in de hand. ‘Leven en laten leven’ was het toch ooit? Beter een goede buur dan een verre vriend?
Laatst sprak ik een klant die zich met haar product richt op de donkere huidskleur. In eerste instantie was haar missie om enkel met donkere mensen te werken. Maar toen kwam ik, witter dan wit kun je het niet krijgen. Ik heb geen ervaring met huidskleurdiscriminatie maar wel met een ander soort discriminatie. Als alleenstaande ouder loop je tegen veel discriminatie aan. De hetze tegen De Gescheiden Ouder die sommige instanties het afgelopen jaar zijn gestart is ongekend. Het publiekelijk bezit wat de samenleving denkt te mogen hebben over jou, omdat je geen partner hebt, is bizar. Vogelvrij verklaard noem ik het weleens gekscherend. Wil ik alleen op vakantie als alleenstaande, betaal ik het dubbele. En zo kan ik nog wel even doorgaan op het gebied van discriminatie. Daar worden geen Kamervragen over gesteld.
Klant en ik kunnen het prima vinden. Duo Penotti. We zien geen huidskleur, we zien twee alleenstaande moeders die hun kop boven water houden in deze geschifte maatschappij die zich druk maakt over sprookjes. Ik zou zo graag zien, dat we die hele Zwarte Pieten discussie gewoon loslaten en ons weer bezig houden met echt belangrijke dingen. Sprookjes zijn voor kinderen, niet voor vechtende volwassenen.
