[:nl]’Oh sorry ik heb me vergist in de dag.’ appt bijlesmeisje. Ik voel een lichte paniek omhoog borrelen. ‘Dinsdag kan ik wel hoor.’  schrijft ze nog enthousiast maar ik weet dat het dan al niet meer nodig is omdat de toets dinsdagochtend is. Terwijl zoonlief zijn frustratie uit door met (C6H10O5)n te smijten, zuig ik wat verse O naar binnen. Plan B. Ik kan dit. Ik neem het boek erbij, spoor zoonlief aan om er bij te komen zitten en samen gaan we door de stof over metalen, zouten en moleculaire stoffen. Ik struikel over de woorden. ‘Kijk, jij doet altijd wat extra natriumchloride over je eten.’ probeer ik grappig te zijn maar de boodschap komt niet aan. ‘Keukenzout!’ roep ik maar zie al dat ik totaal niet grappig ben in deze crisis situatie.

‘Weet je wat decovalentie is?’ vraag ik hem. Hij kijkt wazig en ik lees de definitie op terwijl ik terug denk aan mijn eigen HAVO 3 tijd. Mijn scheikundecijfers zakten in systematische stappen van 7 naar 6 terug naar 5, in tegenstelling tot het periodieke systeem wat in stapjes van 1 juist op loopt. Potverdikkie, was ik maar zo slim toen ik zelf op de havo zat. Alkenen, Alkanen, dubbele verbindingen, zijgroepen met atomen en moleculen. Volgt u me nog? Zoonlief is ondertussen al uitgecheckt maar ik ga stug door. Bij 4-broombut-1-een ontcijfer ik de formule en ben trots op mezelf dat ik het snap. Wat zou leraar scheikunde trots op me zijn geweest. Maar dan komt de uitleg van de naamgeving 1,1,5-tribroom-6-fluor-3,4-dimethylhex-2,een. Serieus? Alleen het uitspreken is al een probleem. Als ik schoenen aan had, zou daar nu mijn moed in liggen.

We doen wat opgaven en stuur ze door naar Bijlesmeisje die in haar eigen stressvolle deadline zit. Een duimpje zegt dat we het goed hebben gedaan. Yes! Ik ga dit helemaal snappen. Tegen elf uur kakken we allebei in, als we aan het hoofdstuk ‘kraken van Alkanen’ willen beginnen. Bij het kraken van alkanen, is het enige wat kraakt mijn hersenen. Ik weet hoe ik een noot moet kraken maar alkanen? Wat de freak zijn alkanen? en alkenen? Wie heeft dit in Godesnaam verzonnen? De additie van alkanen en polymerisatie geeft zoonlief het laatste zetje zijn bed in. Ik geef me niet snel gewonnen dus de volgende morgen beginnen we fris en fruitig opnieuw. Voordat ik hem wakker maak, ga ik zelf eerst nog een keer door de stof. Eerst de laatste pagina’s van het boek, daarna de YouTube uitleg filmpjes van overactieve leraren. Who knew? Dit hadden we niet in mijn tijd, gewoon een privé leraar op je computer. Ik zet zoonlief achter m’n computer met een kopje thee en klik de filmpjes één voor één aan terwijl ik de minuten weg zie tikken. Om 12 uur zouden we naar school moeten en ik zie nog steeds geen lichtbolletje aan gaan boven z’n hoofd.

Het laatste half uurtje laat ik hem de opgaven in het boek maken. Hij staart in het oneindige zwarte gat. Antwoorden van de opgaven zitten er niet bij dus die vraag ik aan Google maar Google denkt ook: ‘What the freak zijn dit voor soort vragen?‘ Opeens gaat daar een lampje branden boven het hoofd van zoonlief. ‘Mam, ik kan die toets ook gewoon donderdag inhalen want ik snap het gewoon echt niet omdat ik de basis heb gemist.’ Naast het gebrek aan B12, kickt nu het autisme in. Hij moet alle stappen weten om de verbindingen te kunnen leggen. Aan gatenkaas heeft ie niks. Ik laat mijn schouders moedeloos zakken, ik snap het, en gooi de handdoek in de ring. Ik heb veel kwaliteiten als moeder, maar scheikundige formules, moleculen en reacties tekenen is daar niet één van.

Bijlesmeisje heeft ondertussen háár deadline gehaald en kan van nu tot aan oktober dus ze komt zo snel mogelijk om de additie polymeer te tekenen. Aan school geef ik door dat zoonlief ziek is door de bijwerking van de injectie van gisteren, wat niet geheel gelogen is want er zijn bijwerkingen van de injecties om maar niet te spreken over de schade aan het centraal zenuwstelsel maar dat is weer een ander schoolvak. Er is gelukkig begrip en hij mag de toetsen woensdag en donderdag inhalen. We halen allebei opgelucht adem en hij kan weer lachen. Wat zal ik blij zijn als de vakantie officieel begint en hij zijn overgangsrapport heeft van havo 3 naar havo 4 want de laatste schooldagen zijn altijd té zenuwslopend voor een moeder zoals ik.[:]

Loading