Na vele kansloze pogingen op datingsites, in kroegen en bij concerten, was het tijd voor een nieuwe invalshoek op zoek naar Mr. Dreamdate. Ik heb ze allemaal gelezen, de tips over hoe je Mr. Dreamdate naar je toe kunt visualiseren. Maak het je gemakkelijk en visualiseer hoe jouw Mr. Dreamdate er uit zou moeten zien, waar hij van zou moeten houden en hoe zijn karakter zou moeten zijn. Ik ben een vormgever, ik geef vorm, dus dat zijn tips waar ik wat aan heb. Ik neem een warme kop ierse thee, een doos chocola en ik droom weg naar een wereld waar ik een dreamdate heb met Mr. Dreamdate. Hij lijkt totaal niet op de restantenbak die ik op datingssites aantref. Mijn dreamdate is sophisticated, welbespraakt, relaxed en verzorgd. Maar bovenal maakt hij me aan het lachen. Kortom, een echte catch.
Zo’n catch vind je natuurlijk niet in de kroeg want daar is hij te sophisticated voor. Nee, mijn dreamdate gaat op zondagmiddag naar het museum dus daar ga ik mijn volgende poging wagen. Dochterlief moest toch een werkstuk maken over het museum in Rotterdam dus ik trok mijn sjiekste kleding aan zonder overdressed te zijn, gooide wat leuke make-up op mijn snoet en trok voor de verandering eens hakken aan zodat mijn benen wat langer leken.
Niet veel later huppelde ik vrolijk door Rotterdam omdat ik mijn auto veel te ver weg had geparkeerd. Ai, daar voelde ik al de eerste hoge-hak-irritatie. Maar zoals een echte single hipster uit Sex and the City, want gut die meiden hadden pas hakken, huppelde ik vrolijk door. Ik kocht een kaartje en liet me door een alleraardigste maar ietwat saaie meneer de weg wijzen.
‘Daar gaan we!’, dacht ik enthousiast. Maar na drie zalen vol met oude, stoffige schilderijen had ik nog steeds geen man gezien, laat staan Mr. Dreamdate. Geheel in stijl en geïnteresseerd bekeek ik de schilderijen. Hij overvalt me natuurlijk. Terwijl ik me in gedachte omdraai staat hij ineens achter me om over dit schilderij van Picasso te beginnen om vervolgens een brug te slaan naar samen een kop koffie drinken.
Helaas, bij elke sierlijke ommezwaai van mij stond er geen Mr. Dreamdate maar voelde ik de blaren op mijn voeten met elke stap groeien. Sterker nog, die paar mensen die ik tegenkwam waren stoffige, oude mensen die uren naar een schilderij konden turen. De moed zakte me in de sjieke hakjes. Daar stond ik weer, all dressed up and no date to go. Een beetje teleurgesteld eindigde ik in de laatste zaal waar de passie van de schilderijen afdroop. Ineens hoorde ik een mannenstem: ‘Mooi he? Er hangen hier zulke mooie stukken. Kom je hier vaker?’ Mijn mondhoeken krulden omhoog en met mijn geoefende sierlijke beweging draai ik me om. De beveiliger van het museum praat rustig door over het nieuwste schilderij waar we toevallig net bij stonden. Helaas! Een oudere man die blijkbaar om een praatje verlegen zat. Ik knik vriendelijk dat er zeker veel mooie schilderijen hangen. We wisselen wat beleefdheden uit en wensen elkaar een fijne dag.
De uitgang is in zicht. Het gevisualiseerde verhaal over de ontmoeting van Mr. Dreamdate blijft als een vage herinnering in mijn hoofd hangen terwijl de pijnlijke blaren op mijn voeten de pijnlijke waarheid zijn geworden. Musea kan ik dus ook van mijn lijstje strepen. Thuis plof ik op de bank. Met een kop thee en chocola gaan we terug naar het visualiseren van Mr. Dreamdate en onze ontmoeting of zoals in de volksmond ook wel gewoon dagdromen wordt genoemd.
