Vandaag is mijn goede vriend jarig. Al jarenlang ontvang ik elke ochtend de gemoedstoestand vanuit Brabant. Mooi weer, regen, vorst, sneeuw waarbij ik zelf al kan invullen welke gemoedstoestand bij welk weer-soort hoort. Deze ochtend zat ik klaar om mijn vrolijke felicitatie berichtje te sturen, toen er net een berichtje kwam binnen rollen. Het zonnetje scheen dus hem kennende kon ik wel raden welke klank het bericht had. Pogingen om hem op te beuren of überhaupt te feliciteren deed ik al niet eens meer. Kansloos!
Toch zou ik wel een klein kadootje willen sturen op deze speciale dag. Maar ja, wat? I ain’t got no home, ain’t got no shoes. Ain’t got no money. Vriend K en ik ontmoette elkaar op een kansloze avond ergens begin 2008. Zet twee kansloze typetjes bij elkaar en de avond wordt zowaar wat minder kansloos. Alhoewel omstanders met spanning toekeken werd, zonder dat ik er om vroeg, gelijk duidelijk gemaakt: “Je bent een leuke meid hoor maar kinderen en ik gaat niet samen dus dat doen we ook maar niet!” Het kon maar gelijk duidelijk zijn!
De weekenden die ik toen nog vrij had, besteedden we vooral aan muziek, festivals en films. En ineens kwam er een kind mee die drumles wilde, en nog een kind die een film wilde en een spelletje, en patat met kip. Gelukkig kunnen mijn kinderen precies uitleggen wat ze van een volwassene wilden dus dat enge was er al snel van af.
Wat ook best wel eng was, waren die impulsieve uitspattingen van mij. Ik was de kleur en vriend K de lijntjes. Ik wil NU naar Parijs. Ga je mee of niet? Ja…uuuh…..
En zo vlogen we binnen twee dagen door Parijs gewoon om in Parijs geweest te zijn. Blijkbaar never a dull moment wanneer ik in de buurt was want op de vele festivals moest vriend K steeds vaker ingezet worden als tijdelijke leasevriend om vervelende mannen uit mijn buurt te houden. Die zich daar overigens niet van aantrokken en Petje zelf wegstuurden. Bummer.
De film Wilde Mossels werd net zo vaag overgedaan op één van de Flakfest festivals en natuurlijk mochten we geen Flakkeese Dagen Festival meer missen.
Yeah what have I got? Nobody can take away?…Got my head. Got my brains, Got my ears. Got my eyes, Got my nose. Got my mouth, I got my smile. Ik heb niet veel om te geven maar wat ik wel heb, zijn de vele verhalen die ik heb gedeeld met mijn goede vriend K. Dus voor één keertje is deze blog speciaal voor hem. Als dankjewel voor alle leuke momenten die we tot nu toe beleefd hebben. Voor de extraatjes die je voor mijn kinderen doet en de momenten die nog gaan komen.
I’ve got my freedom. I’ve got life. Lieve KJ, gefeliciteerd met je verjaardag! Op naar de volgende 50!
