[:nl]Ik staar naar mijn beeldscherm terwijl ik voorzichtig een slok van mijn hete thee neem. Mijn hoofd schuin, zoals ik vaak doe zei mijn oom altijd, alsof ik me altijd verbaas over alles. Ik staar naar de website voorbeelden die een nieuwe klant heeft doorgestuurd en hoop dat de cookies op mijn computer dit niet opslaan en de buren niet mee gluren. Naast dat het WTF?! week is, omdat het ene rare verhaal het andere zich in een rap tempo afwisselt, rolt de OMG deze week ook vaak over mijn lippen. Het is echt te vroeg voor deze beelden en klik het nog even weg. ‘Heb je dan nooit pornosites bezocht?’ vroeg een vriend later toen ik hem van die afspraak vertelde. Eh nee waarom zou ik? Maar nu moest ik dus wel, de dag ervoor zat ik bij twee jonge meiden die bloednerveus hun idee vertelden. Ze wilden graag een website voor callgirls. Toen de boodschap er trillend uit was gegooid, keken ze me allebei met grote ogen aan en wachtte op een reactie. Ik weet niet wat ze verwacht hadden, dat ik misschien gillend weggerend was of gepredikt had over zedelijkheid maar niet het goedkeurende, schouderophalende ‘oke’-knikje alsof we het over een online bloemschikcursus hadden voor huisvrouwen. Een zucht van opluchting ging door de kamer. Meiden, serieus, hier is toch niks verkeerds aan, dacht ik bij mezelf. Zolang ik geen websites hoef te bouwen die haat verspreidt of racistisch zijn, heb ik er geen probleem mee.
Zo zat ik ooit in de beginjaren van mijn webdesign carrière aan de dinertafel van Xaviera Hollander. ‘Wie?’ vragen ze in koor. Ik kijk ze vragend aan. ‘The Happy Hooker?’ Nee? Er gaat geen belletje rinkelen. Gevalletje generatiekloof. Ooit werkte ik bij een bedrijf wat websites maakte. Webdesign stond nog in de kinderschoenen. Niemand had thuis internet en ik werd gevraagd door een bedrijf om bij hun te komen werken. Prima. Of ik er problemen mee had om met Xaviera Hollander te werken, uhm neu ook niet. Dus zo vertrokken Baas en ik samen naar het huis van Xaviera om daar met een grote groep te dineren en de website door te spreken. De groep van 14 mensen kreeg allemaal, absoluut niet suggestief, een bord met een worstje en balletjes voorgeschoteld. Mijn baas zat in zijn drie-deligpak naast me en Xaviera tegenover me. Net toen ik, absoluut niet gewelddadig, het worstje in tweeën hakte vroeg Xaviera ineens: ‘Zeg, Mireille, wil jij misschien een keer meespelen in één van mijn pornofilms?’ Ik keek op en zag dat alle ogen op mij gericht waren. Ik voelde me roder worden dan de paprika die op tafel stond en zocht naar het luikje onder mijn stoel waarmee ik van de aardbodem kon verdwijnen. Terwijl de hele groep zijn adem in hield in afwachting van mijn antwoord, alsof dat nog een verrassend antwoord had kunnen zijn, bedankte ik vriendelijk voor de eer. Ik hoopte dat daarmee de kous af was maar dat vond Xaviera niet. Misschien kon ze me toch nog ergens mee overhalen want ik zag er zo leuk uit en zou wel goed in het team passen. Ik schudde nog een keer van nee sorry echt niet en hoopte dat dit gesprek niet terug zou komen in mijn functioneringsgesprek met mijn werkgever die net zo stil naast mij zat om zich vooral niet te mengen in deze carrierekans. Het was 1996 en net begonnen met werken, een carrière switch zag ik niet echt zitten na mijn vierjarige opleiding.
De meiden lagen onder tafel van het lachen na mijn verhaal en het ijs was gebroken. We bespraken de details over hoe zij het graag zouden zien en ik beloofde ze de sites te bekijken die ze me hadden doorgestuurd en te kijken wat voor techniek het beste zou zijn. Nadat ik van allebei een knuffel kreeg, zo opgelucht waren ze, sloot ik de deur achter me dicht. Aan de andere kant van de deur hoorde ik een hoop gegil en gejoel. Grinnikend om hun reactie loop ik terug naar mijn auto om weer aan het werk te gaan. Webdesignerswerk wel te verstaan![:en]I’m staring at my screen while taking a sip of my hot tea. It’s still early in the morning, with my head a bit tilted, what I often seem to do as if I’m always amazed about everything in the world. I keep staring at the websites my new client sent me, hoping the cookies won’t store this and the neighbours can’t see my screen. Besides the fact it’s WTF?!week because I fall from one amazement in the other about all the weird things that are happening, I also seem to mumble OMG alot. I decided it’s really too early to watch these images and click it away. ‘Did you never watch pornsites?’ a friend asked me the day before when I told him the story of a new client. Ehm, no why would I want to do that? But now I had to because I had a new business appointment with two young very nervous girls who very carefully told their idea of a new website. It will be a website for callgirls. After saying it aloud they looked at me with big eyes waiting for any response from my side. I don’t know what they expected, whether I would run away screaming or start preaching about morality but they didn’t expect the approving, shrugging ‘okay’-nod as if we were talking about an online floral arrangement course. A sigh of relief went through the room. Girls, seriously? I don’t see any problem with this. As long as I dont have to build a website that spreads hate I’m fine with it.
I told them the story of my beginning days as a webdesigner. Together with my boss, I was invited for a dinnerparty with Xaviera Hollander. ‘Who?’ they both asked. ‘The Happy Hooker?’ Hmm maybe a bit of a generation gap. Long time ago a company invited me to work for them to make websites. It was at the beginning of internet, nobody had internet at home so it was a challenge to start there. If I would have a problem working with Xaviera Hollander, which I didn’t so I got the job. One night my boss and I were invited to a dinnerparty at Xaviera’s place. While dinner was served in the shape of a sausage and balls and I was just about to cut very agressive my sausage, Xaviera suddenly asked me: ‘Well, Mireille, Would you like to play in one of my pornmovies. I choked. Looked up and saw 14 people gazing at me, waiting for my answer as if there was still a surprise in what I would answer. I felt my cheeks getting more red than the paprika at the table and mumbled a no thank you, hoping that was it. But she wouldn’t let it go and tried to persuade me that I would look so great in one of her movies. Again I shook my head that I really didnt want to have this conversation or the career switch. Meanwhile I was praying this would not come back in any conversation about my workskills with my boss. It was 1996, still young, just finished four years of college and I really didnt see why I should make a careerswitch.
The girls were laughing so loud that they all forgot being nervous asking me making a website like this. We talked about the details what they had in mind and I promised to look at the sites what they had in mind so I could find the best technique to build a site like this. After a big hug from both of them because the were so relieved, I left but after closing the door behind me, before walking down the stairs I heard alot of cheering and screaming on the other side of the door. I laughed and walked back to my car. Back to business.Designbusiness and nothing else![:]
