De zomervakantie heeft voor de thuisblijvers vaak extra bezigheden zoals een oppashond, oppaskind of een oppashuis. Dagelijks maak ik met oppashond mijn rondje naar oppashuis om de post er uit te halen, controle van dichtzittende ramen en deuren en natuurlijk de plantjes die water nodig hebben. Het huis is iets groter en luxer dan mijn huis. Luxer; want het heeft een bad. Een echt bad waar ik af en toe bijna jaloers naar kan staren. Tijdens ons laatste uitje had ik ook een bad tot mijn beschikking. Wat een absolute luxe en weelde was het, toen ik mijn pijnlijke lichaam in het warme water liet zakken en de reumatische pijn, als een suikerklontje in een kopje thee, verdween.
De vakantiegangers van dit huis drukten mij op het hart dat ik absoluut gebruik moest maken van het bad als ik daar behoefte aan zou hebben. Ik knik ja, maar weet tegelijkertijd dat ik dat toch niet zal doen. Hun huis, hun spullen. Beetje raar als ik in hun bad zou gaan zitten.
Tot vrijdagavond. Ik reed naar het oppashuis. Ik ruimde de post op, controleerde de robotgrasmaaier, ramen en deuren tot ik bij de badkamer kwam. Daar stond ie: Het Bad. Zal ik? Het was een zware week geweest, wat mijn lichaam op pijnlijke manier liet doorschemeren. Ik draaide de warme kraan open, gooide wat van het luxe badschuim waarop “RELAX” stond in het bad, gooide mijn kleren aan de kant en liet me in het warme water zakken. Was het mijn verbeelding of hoorde ik mijn pijnlijke spieren en gewrichten juichen?
Met mijn MP3 speler in mijn oren, hard meezingend tussen de bubbels voelde ik me net Julia Roberts in Pretty Woman. Natuurlijk zonder het aanbod van de rijke zakenman die de rest van zijn leven met mij wilde delen. Want dan had ik elke dag in bad gekund en zou het geen luxe meer zijn geweest. Nog een voordeel van een vrijstaande villa is, dat niemand je hoort. Je kunt zo hard meezingen zonder dat de buren denken dat het groot alarm afgaat.
Dan ontdek ik een knopje naast het bad. Ik druk het in en ineens verandert mijn bad in een schuimend bubbelbad. Grinnikend stuur ik een berichtje naar een vriend dat ik voor heel even een Rich Girl ben. Hij stuurt een smiley terug en weet al dat ik uiteindelijk toch in bad ben gegaan. “Geniet er van!” Ik leg mijn telefoon weg, zet mijn MP3 wat harder en zing mee. “Dear Mom and Dad, Please send money, I’m so broke that it ain’t funny. I don’t need much just enough to get me through.”
Na een uur dobberen, drijven en bubbelen is het genoeg. Ik kleed me weer aan, laat het bad leeg lopen en ruim alles netjes op. Bij thuiskomst merkt zoonlief op dat ik zo lekker naar badschuim ruik. We drinken nog een kop thee voordat we naar bed gaan en ik heerlijk, voor één keertje, een hele nacht doorslaap. Wat een absolute luxe, een bad.
