[:nl]’I’m not a quiter, I’m a surviver!’ zei ik tegen een vriend toen we het over onze opleidingen hadden. Drie maanden geleden had ik me enthousiast ingeschreven voor een nieuwe cursus. Een cursus die ik al jaren wilde volgen. Maar toen de datum naderde kreeg ik het benauwd. Ik zou er waarschijnlijk niks van bakken. Ik zou dramatisch falen. De dramaqueen in mij gaf weer één van haar beste optredens. Ook het feit dat het op een donderdagavond was, hielp niet echt. Drukte, vermoeidheid en dan dit nog. Waar was ik aan begonnen?
‘Thats where you go wrong.’ zei hij. ‘You should stop being a survivor and start being a winner.’ Ik moest hier even over nadenken. Hij had gelijk. Er is een groot verschil tussen overleven en winnen. Door altijd maar een survivor te zijn, lijkt het alsof je achter de feiten aan blijft rennen. Ik moest mijn gedachtes veranderen van overleven naar winnen. Bij winnen haal je namelijk de eindstreep. ‘Wait, who is this on the phone? Who am I talking to? Is this really you? You agree with me?’ zei hij lachend. Ik grinnikte. ‘Yeah yeah, sometimes you do say something wise.’
De eerste les heb ik ondertussen al gehad. Nadat ik de voordeur en het lokaal eindelijk had gevonden, merkte ik dat ik de enige was die niets bij me had. Terwijl alle andere studenten braaf hun spullen op tafel uitspreidden, keek ik een beetje hopeloos toe want ik wist natuurlijk niet dat ik wat mee moest nemen. De les was, tot mijn verbazing, best wel gezellig en de lat die ik zo enorm hoog had gelegd, zakte langzaam naar beneden toen ik naar de tekeningetjes van mijn buurmannen keek. ‘Probeer gewoon een beetje lol te hebben.’ bleef ik mezelf inprenten. Alhoewel ik laat thuis was, had ik toch een trots gevoel dat ik het wel had gedaan, die eerste les. Vriend Y zat die avond met spanning te wachten op het volledige verslag dus ik belde direct bij thuiskomst en deed uitgebreid verslag van mijn avond.
Vanavond is de tweede les. Deze keer heb ik mijn tas al de avond er voor gepakt zoals ik altijd al op de middelbare school deed. Goed voorbereid en met mijn nieuwe affirmatie ga ik gewoon weer naar de les. ‘I’m not a quitter, I’m a winner!’ Of ik er nou wel of niet goed in ben, wel of niet wat mee ga doen, ik heb het in ieder geval geprobeerd. Uiteindelijk kun je beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan, dan iets wat je niet hebt geprobeerd en de rest van je leven blijft afvragen, wat als je het nou wel had gedaan…. Soms heb je gewoon een duwtje in de rug nodig, of een flinke zet om erachter te komen dat het allemaal best wel meevalt.
[:]
