[:nl]Paarden, ik heb er niet zoveel meer mee. Vroeger, als 11-jarige, ging ik altijd graag mee naar de paarden van een vriendinnetje maar om nou te zeggen dat het mijn passie was? Nee dat dan weer niet. Vriendinnetje en ik gingen allebei naar een andere middelbare school en daarmee eindigde ook het paardengebeuren. Dus toen mijn eigen dochter op zevenjarige leeftijd besmet raakte met het paardenvirus, hoopte ik nog, tegen beter weten in, dat het ook een fase zou zijn. Maar het was geen fase en de besmetting werd ieder jaar groter tot we uiteindelijk konden concluderen dat het een ongeneeslijke ziekte was geworden, de liefde voor paarden, het is nooit meer overgegaan. In die jaren heb ik vaak gemopperd over de stank die ze meebracht of een huis vol stro als je net had gestofzuigd. De ijskoude paardrijlessen waarbij ik altijd aanwezig moest zijn, ik deed het met liefde voor mijn kind, niet voor het paard.
En nu heeft ze eindelijk haar eigen paard waar ze al bijna een jaar enthousiast elke dag naar toe gaat, al is het maar voor een knuffeltje om te ontstressen. Arnie is haar grote liefde en haar beste vriend, haar spiegeltje en haar kind. Zoals Arnie haar alles is, is zij mijn alles. Zoals zij alles voor haar kindje doet, doe ik alles voor mijn kindje. Een groot pluspunt van haar kindje is dat ze mij als moeder nu beter begrijpt, mijn kindje wordt groot, denk ik dan met weemoed. Tot ze op een dag weer van haar paard valt en Arnie met zijn lompe poten over haar heen walst. Het is niet gebroken maar wat het dan wel is, weten we niet. Het doet in ieder geval pijn, dat is iets wat zeker is. Ik ben niet gek op paarden maar ik ben wel gek op mijn kind dus ik help mijn kind met haar paard. Zijn bed verschonen, losgooien, ik leer elke dag weer dingen bij en Arnie en ik leren elkaar steeds beter kennen. ‘Hier mam, hou jij hem even vast, ik moet even wat pakken.’ En daar staan we dan, Arnie en ik, afwachtend wie het gesprek begint. Ik wil hem mijn zenuwen niet laten merken en begin het liedje te zingen wat in mijn hoofd zit. ‘Thank God they make waterproof mascara. ‘Cuz it won’t run like their daddy did.’ Hij spitst z’n oren en kijkt me aan met zijn zielige ogen alsof hij de tekst begrijpt. ‘Oh je houdt van countrymuziek?’ en zing door met een wat vrolijker liedje. ‘Come Hell, come high water. You push on me I’m going to push back harder. I got a whole lot more than a little bit left. Oh, so don’t put dirt on my grave just yet.’ Z’n kop gaat weer omhoog en hij kijkt opgewekter. Zie ik hem nou mee bewegen op de maat?
Wanneer mijn kind terug komt lopen kijkt ze me vragen aan. ‘Wat sta je nou te doen?’
‘Hij houdt van countrymuziek!’ zeg ik enthousiast. ‘We zijn aan het bonden.’
Ze schud haar hoofd en pakt de teugels over. Terwijl Arnie mij een vette knipoog geeft, gaat zij nog een rondje met hem stappen. Ik plug mijn MP3 weer in m’n oren, zing hard mee ‘This time it’s goodbye trouble. I feel the light at the end of this tunnel. I get stronger with every step.’ en zie in mijn ooghoeken de rest van de paarden op stal vrolijk mee deinen met mijn gezang. Ik en paarden, ik vind ze nog steeds stinken en ben er nog steeds geen fan van maar met een beetje countrymuziek op stal krijg ik er bijna nog lol in!
[:en]Horses! It’s really not my thing. I have to admit that my 11-year old loved to join her friend to her horses but was it my passion? Not really. The horse story ended for me when we both went to different schools. So when my daughter got infected with the horse-virus at 7, I told myself it was just a face. But it wasn’t a face and in fact the horse addiction got worse every year until I had to make the conclusion it was incurable. Her love and passion for horses only grew stronger and I had to live with the smell, a house full of hay what fell out of her boots everyday she came home and the freezing riding lessons because she wanted me close. I did it out of love for my child, not for the horse.
After years and years of nagging, pleading, begging, crying for her own horse, her dream finally came true. There used to be times when she wandered off and I had no idea where she went. Nowaydays I only have to look at one place, the stables. She goes there to cuddle him, take care of him, ride him and clean the stable. But most of the time it’s a stress release moment for her after a long day at school. He is her greatest love and her best friend but also her mirror because if she is in a bad mood, he copies her ten times worse.
Like Arnie, the horse, is her everything, she is my everything and that moment when again, she flies through the sky and lands on her back my poor motherheart stops beating again for a second and another second when I see that bloody horse walking over my baby. She gets up, finishes her lesson but the pain is terrible and she won’t be able to clean any stables at all for a long time. I don’t like horses, but I do love my child and I take over her job taking care of the horse. I clean his bed, take him out for a walk and we got the know eachother a bit better.
‘Mum, could you please hold him for a moment.’ my daughter says while she walks away. Standing there looking very awkard at eachother as if we have blind date that’s totally gone wrong, I’m waiting who starts the conversation. He doesn’t say much and keeps staring at me so I start singing to break the silence, hoping he wouldn’t smell my fear. ‘Thank God they make waterproof mascara. ‘Cuz it won’t run like their daddy did.’
Surprisingly he turns his ears to me and looks at me as if he’d understand the lyrics. ‘Ah you like countrymusic, do you?’ I say in a relieved way that we broke the ice. So I started singing a bit more happier song. ‘Come Hell, come high water. You push on me I’m going to push back harder. I got a whole lot more than a little bit left. Oh, so don’t put dirt on my grave just yet.’
He lifts his head and it looks like he starts to shake it off a big.
‘Mum? What on earth are you doing?’ mu daughter asks surprised.
‘He loves countrymusic!’ I told her. ‘We are bonding. See? We are becoming best buddies here.’
While shaking here head not knowing how to respond to this, she takes over the horse. While she takes him for another walk, I start cleaning the stable, singing aloud my favorite song. ‘This time it’s goodbye trouble. I feel the light at the end of this tunnel. I get stronger with every step.’
When I look up, I see all the horses in their stables shaking their booty at my singing.
Me and horses, I’m still not a fan and think they smell but with a bit of countrymusic it almost becomes bareable.
[:]
